-
1 θρινία
θρινία· ἄμπελος ἐν Κρήτῃ, Hsch. -
2 θρῖναξ
θρῖναξ, - ακοςGrammatical information: f.Meaning: `three-pronged fork, trident' (Ar., Tab. Heracl. 1, 5, Nic.).Derivatives: From there Θρινακίη f. "fork-island", name of a mythical island (Od.), later identified with Sicily, through folketymology changed to Τρινακρία ( τρία ἄκρα); also Θρινακίς f. (Str.); adj. Θρινάκιος `Sicilian' (Nic.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Technical word in - ᾰξ (Chantraine Formation 377ff.). Mostly interpreted as a compound with τρι- `three': acc. to Sommer Lautstud. 55ff. from IE * tri-snak- (to Eng. snag `tooth' etc.); after Kretschmer BphW 1906, 55 from *trisn-aḱ `with three points' (IE * tris-no- = Lat. ternī); acc. to Geffcken-Herbig Glotta 9, 103f. from * tri-snak- to νάκη, νάκος (?). - Or to θρῖον `fig-leaf' (because of the form)?; cf. also θρινία ἄμπελος ἐν Κρήτῃ H. - The IE etymologies have failed. Fur. 189 compares τρίναξ `an instrument in agriculture'; note also the frequent suffix - ακ-Page in Frisk: 1,683-684Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θρῖναξ
-
3 θρῖον
Grammatical information: n.Meaning: `fig-leave', sec. also `leaf' in gen.; mostly as the name of a dish from eggs, milk, honey in figleaves (Ar.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: No etymology, a Mediterranean word (Frisk)? Cf. θρινία ἄμπελος ἐν Κρήτῃ H.; s. also θρῖναξ and θρίδαξ. -Page in Frisk: 1,685Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θρῖον
-
4 καταλείπω
καταλείπω (s. λείπω; Hom.+) alternate form καταλιμπάνω (LXX; TestIss 6:1; ApcEsdr 3:12 p. 27, 24 Tdf.) impf. κατέλειπον; fut. καταλείψω; 1 aor. κατέλειψα (Ac 6:2; Hs 8, 3, 5 v.l.; CPR I, 102; Jos., Bell. 1, 504, Ant. 10, 277); 2 aor. κατέλιπον (on the aor. forms s. B-D-F §75; W-S. §13, 10; Rob. 348; Helbing 90f; Thackeray 234; Dssm., NB 18 [BS 190]; Crönert 234, 6; KDieterich, Untersuchungen 1898, 238; Mayser 364); pf. καταλέλοιπα LXX. Pass.: fut. καταλειφθήσομαι LXX; 1 aor. κατελείφθην; pf. 3 sg. καταλέλειπται (LXX; JosAs 4:13), inf. καταλελεῖφθαι, ptc. καταλελειμμένος (W-S. §5, 13e) ‘leave behind’.① to cause to be left in a place, leave (behind)ⓐ of pers. τινά someoneα. by leaving a place (Diod S 1, 55, 4; 5, 51, 4; Da 10:13; ParJer 3:12; ApcMos 31; Just., D. 2, 3 al.) καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα κτλ. Mt 19:5; Mk 10:7; Eph 5:31 (all three Gen 2:24); Mt 16:4; 21:17. κἀκείνους κατέλιπεν αὐτοῦ Ac 18:19. κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα Tit 1:5 v.l. (for ἀπολείπω). καταλείπω σε ἐν τῷ οἴκω μου GJs 9:3. ὁ Φῆλιξ κατέλιπεν τ. Παῦλον δεδεμένον Ac 24:27 (the ptc. as TestReub 3:14); cp. the pass. be left behind (Hippol., Ref. 7, 25, 2) 25:14.—Elsewh. the pass. has the mng. remain behind (X., An. 5, 6, 12) J 8:9. ἐν Ἀθήναις 1 Th 3:1.β. by dying leave (behind) (Hom. et al.; oft. pap and LXX) γυναῖκα Mk 12:19. σπέρμα descendants vs. 21 (s. ἀφίημι 4). τέκνα (Dt 28:54; cp. Pr 20:7; Jos., Ant. 12, 235) Lk 20:31.ⓑ of things leave (behind) (s. β above) πρόβατα ἐν τῇ ἐρήμῳ Lk 15:4. πάντα ἐπὶ τ. γῆς everything on land 5:11 D. Of a youth fleeing fr. the police καταλιπὼν τὴν σινδόνα Mk 14:52 (Aesop, Fab. 419 P.=196 H./301 H-H.: κατέλιπε τὸν ἑαυτοῦ χιτῶνα; Gen 39:12; TestJos 8:3; cp. Mk 10:50, s. PDickerson, JBL 116, ’97, 273–89).② to depart from a place, with implication of finality, leave (Dio Chrys. 30 [47], 2 τ. πατρίδα; Just., D. 60, 2 τὰ ὑπὲρ οὐρανὸν πάντα) τὴν Ναζαρά Mt 4:13. Αἴγυπτον Hb 11:27. Fig. καταλείποντες εὐθεῖαν ὁδὸν ἐπλανήθησαν 2 Pt 2:15. κ. ὁδὸν τοῦ θεοῦ ὅλως ApcPt Bodl.— Leave someth. as it is, located in its own place, of an island καταλιπόντες αὐτὴν εὐώνυμον Ac 21:3.③ to cease from some activity, leave to one side, give up of vice κακίαν 2 Cl 10:1 (ParJer 8:2 τὰ ἔργα τῆς Βαβυλῶνος). W. inf. foll. to denote purpose: leave off from τοῦ φυλάσσειν τὸν πύργον cease to guard the tower Hs 9, 5, 1 of young women who appeared to have ceased guarding a certain tower.④ to cause someth. to remain in existence or be left over, leave over (Alex. Aphr., Fat. 28, II 2 p. 199, 8) τὰ θηρία … ἵνα μηδὲν καταλίπωσι τῶν τοῦ σώματός μου so that they don’t leave a piece of my body IRo 4:2. Pass. remain (Jos., Bell. 4, 338 σωτηρίας ἐλπίς; Iren. 1, 16, 1 [Harv. I 158, 12]; Hippol., Ref. 7, 31, 8), specif. in the sense be incomplete, unfinished, open (X., Cyr. 2, 3, 11 μάχη; PLond III, 1171, 43 [8 B.C.]) καταλειπομένη ἐπαγγελία a promise that is still open Hb 4:1.—Leave over; see to it that someth. is left (cp. Sir 24:33) κατέλιπον ἐμαυτῷ ἑπτακισχιλίους ἄνδρας I have kept 7,000 men for myself Ro 11:4 (3 Km 19:18; here as in the Hebr. the first pers.).⑤ to leave someth. with design before departing, leave behind of an inheritance (Mel., P. 49, 347–79) Hv 3, 12, 2.⑥ to cause to be left to one’s own resources, leave (behind)ⓐ by desertion or abandonment leave behind, desert MPol 17:2 Christ (Sir 28:23 κύριον; Just., D. 8, 3 θεόν).ⓑ leave without help τινά w. the inf. of result (not of purpose; s. B-D-F §392, 1f; Rob. 1090, and cp. Il. 17, 151) ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπεν διακονεῖν my sister has left me without help, so that now I must serve alone Lk 10:40 (v.l. κατέλειπεν; for κ. ἐμὲ μόνον cp. Jos., Vi. 301).⑦ to set someth. aside in the interest of someth. else, leaveⓐ abandon ἀλήθειαν Hs 8, 9, 1.ⓑ give up (e.g. schol. on Apollon. Rhod. 272–74 τὴν τέχνην give up one’s trade); lose (Petosiris, Fgm. 12 ln. 22 and 120 τὸν θρόνον) πάντα Lk 5:28; cp. 1 Cl 10:2; τὴν παροικίαν τ. κόσμου τούτου 2 Cl 5:1.ⓒ set to one side, neglect (Ps.-X., Cyneg. 3, 10 τὰ αὑτῶν ἔργα; Dt 29:24 τ. διαθήκην; Jos., Ant. 8, 190 τ. τῶν πατρίων ἐθισμῶν φυλακήν; TestIss 6:1 τὴν ἁπλότητα) ἄμπελος ἐν φραγμῷ τινι καταλειφθεῖσα just as a vine left to itself on some fence Hs 9, 26, 4. τὸν λόγον τ. θεοῦ Ac 6:2.—DELG s.v. λίθος. M-M. TW.
См. также в других словарях:
θρίον — θρῑον, τὸ (Α) 1. φύλλο συκιάς 2. τα φυλλοειδή ημιμόρια τού εγκεφάλου 3. είδος φαγητού με αβγά, γάλα, λίπος, σιμιγδάλι, μέλι και τυρί, τυλιγμένα σε φύλλο συκιάς. [ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη άγνωστης ετυμολ., πιθ. μεσογειακής προέλευσης. Συνδέεται ίσως με τη… … Dictionary of Greek
Λασιθίου, νομός — Διοικητική διαίρεση (1.818 τ. χλμ., 76.319 κάτ.) της περιφέρειας Κρήτης, που περιλαμβάνει το ανατολικό άκρο της νήσου. Βρέχεται στα Β από το Κρητικό πέλαγος, στα Α από το Καρπάθιο, στα Ν από το Λιβυκό και στα Δ συνορεύει με τον νομό Ηρακλείου.… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Τέχνη (Βυζάντιο) — Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ Για τους περισσότερους ανθρώπους το Βυζάντιο αντιπροσωπεύει ένα κράτος που επέζησε για σχεδόν 1.200 χρόνια και συνέβαλε σημαντικά στη διάδοση του χριστιανισμού και στη διαφύλαξη του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού πνεύματος. Για… … Dictionary of Greek
αλπική χλωρίδα — Η ονομασία αυτή αποδίδεται στο σύνολο των φυτικών ειδών που είναι χαρακτηριστικά των ψηλότερων ορεινών περιοχών. Το κατώτερο όριο του αλπικού περιβάλλοντος ποικίλλει ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος· για τις Άλπεις αντιστοιχεί σε υψόμετρο 1.800… … Dictionary of Greek
αμπέλι — Η λέξη σημαίνει κυρίως την έκταση γης όπου καλλιεργείται το φυτό άμπελος η οινοφόρος,το κλήμα, αλλά και το ίδιο το φυτό ή και τις συστάδες του. Το α. ανήκει στην οικογένεια των αμπελιδών (δικοτυλήδονα, τάξη ραμνωδών) και προέρχεται, όπως φαίνεται … Dictionary of Greek
βακίνιο — Χαμηλός θάμνος της οικογένειας των ερεικιδών, ύψους έως 40 εκ. με αραιούς πράσινους, γωνιώδεις, λεπτούς βλαστούς. Τα φύλλα του είναι ωοειδή, οξύληκτα, μεμβρανώδη, πυκνά, οδοντωτά. Τα άνθη κρέμονται από τη μασχάλη των φύλλων, έχουν χρώμα λευκό ή… … Dictionary of Greek
Μεσόγειος θάλασσα — Τυπική διηπειρωτική θάλασσα (2.966.000 τ. χλμ., συμπεριλαμβανομένων της Προποντίδας και του Εύξεινου Πόντου· μέγιστο μήκος 3.860 χλμ., μέσο πλάτος περ. 600 χλμ.) που, όπως αποδεικνύει και η ονομασία της, περιλαμβάνεται μεταξύ της Ευρώπης στα Β,… … Dictionary of Greek
